از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نظریه بازی ها شاخه‌ای از ریاضیات کاربردی است که در اقتصاد، فلسفه، روان‌شناسی و بسیاری از علوم نظری و اجتماعی دیگر کاربرد دارد.
نظریه بازی‌ها در سال ۱۹۲۸ توسط فون نیومن مطرح شد و در سال ۱۹۴۴ با انتشار کتابی توسط او و مورگنشترن جایگاه وسیعی در علوم اقتصادی پیدا کرد. اساس این موضوع بر کنش و واکنش رقبا و یا بازیکنان استوار است. این نظریه از توپولوژیبرای اثبات اصول خود استفاده کرده و بر اساس قوانین احتمالات نقطه تعادل نش را دنبال می‌کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.